رهاورد 6G برای ارتباطات بی‌سیم؛ استفاده از هوش مصنوعی با توانایی‌های مغز انسان

با گسترش شبکه‌ی 5G در شهرها و کشورها، اکنون پژوهشگران دست‌به‌کار شده‌اند تا مقدمات لازم برای توسعه‌ی 6G را در زمانی کمتر از یک دهه‌ی آینده آماده کنند. به‌عقیده‌ی آن‌ها، قوت این نوع از شبکه‌ها سرعت‌بخشیدن به سرویس‌های اینترنت بی‌سیم خانه‌ها یا تلفن‌های همراه نیست؛ بلکه مجموعه‌ی گسترده‌ای از کارهای علمی و صنعتی پیشرفته‌ای است که انجام آن‌ها فقط به‌لطف شبکه‌های 6G مقدور یا تسهیل می‌شود. دسترسی از‌ راه‌ دور و آنی و بی‌سیم به محاسبات هوش مصنوعی در حجمی برابر با محاسبات مغز انسان از این جمله‌اند.

کاربرد مهم فرکانس‌های تراهرتز انتقال داده‌های عظیم محاسباتی برابر با داده‌های مغز انسان است

ایده‌ی این نوع از شبکه‌ها برگرفته از مقاله‌ای IEEE است که به‌تازگی دکتر تد راپاپورت و همکارانش با محور کاربردهای طیف بی‌سیم صد گیگاهرتز تا سه تراهرتز نوشته شده است. راپاپورت یکی از پژوهشگران پیش‌گام دانشگاه نیویورک است که در حوزه‌ی ارتباطات بی‌سیم فعالیت می‌کند.

با افزایش مستمر استفاده‌ی نسل‌های پیشین شبکه‌های ارتباطاتی از طیف‌های مختلف رادیویی (از فرکانس‌های مایکروویو گرفته تا فرکانس‌های میلی‌متری)، اکنون دیگر دامنه‌ی امواج زیرمیلی‌متری (submillimeter wave) آخرین مجموعه از فرکانس‌های ظاهرا امن و غیریونیزه‌کننده است که می‌توان از آن برای ارتباطات استفاده کرد و پس‌ازآن، دیگر باید به‌سراغ طول موج‌های اپتیک، تابش‌های کیهانی، اشعه‌ی ایکس و گاما رفت.

مقاله‌های مرتبط:

• از معضل هواوی تا گسست 5G؛ آیا کشورها دروازه‌های اینترنت را به‌روی خود خواهند بست؟
• 5G چه برتری‌هایی نسبت به 4G خواهد داشت؟

همکاران راپاپورت معتقدند با اینکه شبکه‌های 5G باید بتوانند به حداکثر سرعت ۱۰۰ گیگابیت‌برثانیه دست یابند، فناوری فعلی برای متراکم‌سازی سیگنال‌ها توانایی رسیدن به این نرخ را ندارد. این کار حتی در امواج میلی‌متری امروزی هم امکان‌پذیر نیست که فقط یکی از‌ آن‌ها می‌تواند دسترسی به پهنای باندی به وسعت بزرگ‌راهی با ۵۰۰ باند را فراهم کند. بنابراین، بازشدن فرکانس‌هایی در مقیاس تراهرتز طیف بسیار وسیعی از پهناهای جدید باندی را برای استفاده‌ی بی‌سیم به‌ارمغان می‌آورد که می‌توانند انواع مختلفی از داده‌ها را در مقادیری فراتر از تصور انتقال دهند.

یکی از مهم‌ترین کاربردهای این فرکانس‌ها آن است که دستگاه‌های بی‌سیم به این وسیله می‌توانند مقادیر زیادی از داده‌های محاسباتی را از راه‌ دور هدایت کند. این مقادیر از داده‌ها ازنظر حجم با داده‌های درون مغز انسان برابری می‌کند. همان‌طورکه پژوهشگران می‌گویند، فرکانس‌های تراهرتز به‌احتمال زیاد اولین طیف بی‌سیمی هستند که این قابلیت را دارند که محاسباتِ درلحظه (Real-Time) موردنیاز برای هدایت و کنترل از راه دور و بی‌سیم شناخت انسان را فراهم کنند.

به‌عبارت‌دیگر، پهپاد بی‌سیم با قابلیت‌های محاسباتی محدودِ سخت‌افزارِ آنبورد را می‌توان از راه دور و با استفاده از هوش مصنوعی به بزرگی سرور و به قدرت خلبانی ماهر هدایت کرد یا اینکه می‌توان عملیات ساخت‌وساز ساختمان را از فاصله‌ای بسیار دور فقط با استفاده از کامپیوتر کنترل و ماشین‌آلات را هدایت کرد. شاید برخی از این مثال‌ها به‌نظر آشنا برسد؛ چراکه موارد مشابهی از کنترل از راه دور در‌حال‌حاضر با استفاده از 5G در‌حال‌انجام است، با این تفاوت که در آن‌ها، اپراتورها انسان هستند و نه کامپیوتر.

برتری شبکه‌ی 6G برخلاف شبکه‌ی 5G، سرعت آن‌ نیست؛ بلکه نوع کارهایی است که می‌توان با آن انجام داد

نکته‌ی مهم درباره‌ی 6G آن است که تمامی کارهای سنگین و طاقت‌فرسای محاسباتی را هوش مصنوعی با قابلیت‌های انسانی انجام می‌دهد که مسئولیت ارسال و دریافت حجم زیادی از داده‌های مشاهداتی و واکنشی را برعهده دارد.

طبق قانون مور، تا سال ۲۰۳۶ کامپیوترهایی با قدرت محاسباتی مغز انسان، تنها به قیمت هزار دلار به کاربران فروخته خواهند شد. توجه کنید هزار دلار در‌حال‌حاضر قیمت یک گوشی هوشمند است. ارتباطات 6G موجب می‌شود دسترسی به این نوع از کامپیوترها با این توانمندی محاسباتی سریع‌تر صورت پذیرد.